zaterdag 31 december 2011

Van twintigelf naar twintigtwaalf


Van twintigelf naar twintigtwaalf
Douwe Draaisma legt in ‘Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt’ (http://www.douwedraaisma.nl/) het op de volgende manier uit: het zand in de zandloper slijt het glas constant uit, zodat de opening groter wordt en het zand (de tijd) sneller doorloopt en dus de tijd sneller voorbijgaat. Ik geloof niet dat in onze elektronische omgeving die verklaring nog steeds opgaat, maar toen ik het las, vond ik het heel leuk bedacht.
Alweer oudejaarsavond en nu dus van twintigelf naar twintigtwaalf!  Geen oliebollen van de voor de 8e keer bekroonde bakker, maar de champagne lijkt al klaar in de nieuwe koelkast (die nog wat vacuümproblemen heeft. Je kunt de deur niet snel achter elkaar opendoen) en er zijn weer veel plannen voor veel activiteiten: vakantiereizen en  conferenties,  zo mogelijk gecombineerd.  Mijn moeder zei altijd om 12 uur: ‘Dit jaar gaan we weer op vakantie”.
Jullie beginnen in Nederland twintigtwaalf een paar uur eerder dan wij, wij genieten nog een beetje na van twintigelf, wat een mooi jaar was. Ik hoop dat twintigtwaalf een goed jaar zal worden,  vooral een gezond jaar voor jullie zelf en de euro. 

dinsdag 27 december 2011

Visum

Op 24 juli heb ik mijn visumaanvraag afgegeven bij het Brasiliaanse consulaat in Rotterdam. Dan volgt er een wachttijd van circa drie maanden. Dus na 24 oktober met grote regelmaat de website geraadpleegd waarop de toegekende visa's staan. Trouwens weinig privacy dat dit soort gegevens open en bloot op een website staan. Het is natuurlijk niet zoveel moeite om de mensen persoonlijk in te lichten ... Maar, er kwam maar niets, tot vandaag op http://roterda.itamaraty.gov.br/en-us/authorized_visas.xml onderaan mijn naam staat. Allemaal een beetje knullig, maar ik ben wel blij. Na de wintersport meteen naar het consulaat, die dan 5 werkdagen nodig hebben om er een aantal stempels in te zetten en de visumkosten in ontvangst te nemen. Het geld dat ik tot nu toe betaald heb was alleen maar voor de aanvraag.
Dan in Brazilië naar de Police Federal en krijg ik een voorlopig 'pasje' (een strookje papier) in afwachting van de 'kaart'. De vorige keer duurde het 2,5 jaar!
Nu moet ik organiseren dat er elke maand US$ 2000 op mijn Braziliaanse bankrekening wordt overgemaakt.
Jullie zullen je kunnen voorstellen dat er een pak van mijn hart gevallen is.

zaterdag 24 december 2011

Vrolijk Kerstmis

Vrolijk Kerstmis gewenst vanuit Jacumã door Albert, Ari, Neto en Neta

Terug




We zijn weer terug in Jacumã. Eigenlijk al 2 dagen, maar de computers gaven problemen. (Is nog niet opgelost). We hebben heel lang uitgekeken naar de reis en het is ongelofelijk hoe snel het voorbij is gegaan. Namibië was weer zeer indrukwekkend ( we hadden Luderitz en een dag in Swakopmund wel willen inruilen voor het rijden in het noordwesten (Koakoland waar de Hinda’s wonen) , Botswana viel wat tegen (weinig afwisselend vlak landschap).  Mary en Gerda waren maar 2 dagen in Zuid-Afrika. Ari en ik hebben nog 3 extra dagen in een bushcamp in Zuid-Afrika doorgebracht. 


vrijdag 2 december 2011

Namibië

Het weerzien (na 10 jaar) van Namibië is een fantastische ervaring. Wat een landschappen! Constant anders. Vandaag een rustdag in Swakopmund ... en de eerste dag dat het bewolkt is (en relatief koud). Het uitklappen en inklappen van de tenten gaat heel goed. Bij Sassusvlei zaten we na 100 meter al vast in het zand en hebben, mede gezien de tijd voordat het donker zou worden afgezien om 2 keer de 5 kilometer door het mulle zand te gaan. Ik heb het al gezien en voor de anderen: 'Je moet altijd iets bewaren voor de volgende keer. Morgen verder richting Etosha ...... Het lukt me niet om nu foto's toe te voegen. Dat komt een andere keer wel.

dinsdag 22 november 2011

vakantie

Onze vakantiereis is begonnen. Ari en ik hadden een voorspoedige reis via Recife, Sao Paulo, Johannesburg naar Windhoek. Mary rn Gerda hadden een wat minder voorspoedige reis. Vertraagd vanaf Schiphol naar Frankfurt, te laat voor de verbinding naar Johannesburg, maar gelukkig 2 uur later toch weg. We zouden samen van Johannesburg naar Windhoek reizen, maar daar waren ze dus te laat voor. Gelukkig konden ze vrij snel doorreizen naar Windhoek, waar hun bagage niet meegekomen was ..... die kwam 5 uur later ..... dus alles bij elkaar zijn we klaar om vandaag de 4X4 Jeep op te halen en echt te beginnen.

woensdag 16 november 2011

Murphy

Murphy sloeg weer eens toe. Na Recife – São Paulo (3 uur), São Paulo – Johannesburg (8,5 uur), Johannesburg – Accra (5,5 uur) plus de wachttijden kwam ik veilig aan in Accra. Ik moest op het vliegveld een visum aanvragen, dus in de rij met mijn ingevulde papieren en de uitnodiging van de congresorganisatie.  Toen ik aan de beurt was, moest ik nog een ander formulier invullen en bleek dat ik alleen met US$ kon betalen (US$ 150). Ik werd naar de hal gestuurd, dus langs de paspoortcontrole, maar dat was geen probleem, en in de rij voor het geldwisselkantoor. Toen weer terug en bleek gelukkig alles in orde te zijn. Ik zou voor transport gezorgd worden. Dus toen ik de hal een mevrouw met een bord Mr. Albert en nog twee namen zag staan, was ik blij. Even later bleek echter dat er toch op iemand werd gewacht. Ik had een hotelnaam opgekregen. Er zaten meerdere mensen met de naam van een hotel, maar niet de mijne. Dus vragen Er zat iemand met een bordje AUB WMF van een ander hotel  met een paar namen eronder Hij vertelde me dat de hotelbus naar de mijne wel zou komen. Er stonden enkele mensen te wachten, met elkaar pratend. Na 10 minuten gingen ze aan de man die ik ook aangesproken had vragen op hoeveel mensen ze nog moesten wachten. Draait hij het bordje om en op de achterkant stonden nog een paar namen ..... en daar stond mijn naam ook. Het was toeval dat ik het zag . Ik was de laatste waarop ze wachtten. Ik werd bij het hotel afgezet dat ik vernomen had ..... het inchecken van de rij mensen (inmiddels tegen 1 uur ’s nachts) duurder uren ... en toen ik eindelijk aan de beurt was stond ik niet in het systeem ...... na lang gedoe belde ze met de congresorganisatie (om middernacht!)  en bleek dat ik ook naar het andere hotel had gemoeten. Gelukkig was het dichtbij …….Toen onder de douche en snel het  bed in.

maandag 14 november 2011

Nieuwe dingen

Gisteravond is het nieuwe 'koppel' gekomen dat voor ons gaat 'zorgen'. Zij, een grote struise vrouw, hij een maatje kleiner. Ik denk det het goed kan klikken. Over een uurtje ga ik via Recife, São Paulo, Johannesburg naar Accra (Ghana) als panellid tijdens de 5th Worl Electronic Media Forum. http://www.aub-uar.org/eng/index.php?option=com_content&view=article&id=30:wemf-5 . Een lange reis ... Dan weer snel terug naar Jacumã om 2 dagen later 'met vakantie te gaan', terug naar Afrika. Mary, Gerda, Ari en ik gaan dan bijna een maand rondreizen in Namibië, Botswana en via Zuid- Afrika weer terug. http://www.namibieonline.nl/4x4-namibie-botswana-zuid-afrika.htm Laurens en ik waren daar 10 jaar geleden een maand en ik wilde het graag nog een keer zien.

zaterdag 12 november 2011

Communicatie

Lang geleden was de grootste angst van mijn moeder dat wij (Mary en ik) zouden emigreren. In die tijd, jaren vijftig, betekende dat over het algemeen ‘elkaar nooit meer zien’. Ooit http://nl.wikipedia.org/wiki/Sterren_Stralen_Overal gezien? Een fantastische scene waarin opgemeten wordt of het dressoir in de woning van de vertrekkenden past. Later gingen mijn ouders zelf met het vliegtuig op vakantie naar o.a. Curaçao …en zelfs in een onderzeeër ...

Nu vliegen we ons ‘suf’ ( maandag even op en naar naar Accra) en hebben via internet 24/7 de mogelijkheid met elkaar te communiceren. Met daarbij ook de verwachting dat er snel wordt gereageerd op je berichten. En een overvloed van berichten op de ‘social’ en ‘professional’ wedsites zoals Linkedin, Facebook enz. Een collega van mij stuurt minimaal 6 berichten per dag in 2 versies … dus dan is je scherm weer vol. En dan weet ik dat hij uit het raam heeft gekeken van zijn hotel cq bezig is aan het schrijven van een rapport. Dus absoluut oninteressant en een verspilling van energie.
Mijn ‘grote’ notebook heeft zichzelf, na drie crashes, in een ‘loop’ gezet waarin hij alleen maar probeert de fabriekssituatie weer te herstellen. Dat schiet dus niet op.
Dus nu verder via mijn ‘netbook’ … dat, met een veel kleiner geheugen gecombineerd met de niet al te grote internetsnelheid, af en toe tot handenwringen leidt. Ik probeer soms via diverse mogelijkheden tv-uitzendingen te zien. Maar dat betekent meestal 10 seconden downloaden 2 seconden beeld en geluid en weer 10 seconden enz …. Dus dan stop ik er maar weer mee.
Ook Skype weer geïnstalleerd en vandaag met Mary en Tineke gebeld. Dat gaat heel goed en het is leuk af en toe die vertrouwde stem te horen. Maar ik ben altijd een ‘slechte’ telefoneerder’ geweest. Zo kort mogelijk en nadat ik ‘opgehangen’ had bedacht ik altijd  …. Oh ja dat nog ….. Vandaar dat ik zo in mijn nopjes ben met e-mail en chat.

Ari gaat daar iets anders mee om. Per dag praat hij minimaal een uur met moeder, broer enz.
Nog steeds geen bericht van het Braziliaans consulaat over mijn visumaanvraag. Het knaagt toch behoorlijk.

Morgen komt er een nieuw 'koppel' om het huishouden te reguleren. Ik moest er in het begin hier heel erg aan wennen dat er 'personeel' rond liep. De periodes van hun vakanties waren ook heel plezierig, maar na 2 weken vind ik het schoonmaken van het huis enz wel weer voldoende .....

donderdag 3 november 2011

Feestdagen vervolg

Tineke melde me: 'Als goed katholiek zal ik je melden dat 1 november Allerheiligen heet en 2 november Allerzielen. Dodenherdenking voor al die het afgelopen "kerkelijk jaar" gestorven zijn'

woensdag 2 november 2011

Feestdagen

Vandaag 2 november 2011 is het Allerheiligen in Brazilië (http://nl.wikipedia.org/wiki/Allerheiligen vermeldt echter dat het 1 november moet zijn.) Een nationale feestdag zoals er hier heel veel zijn. Maar ook ‘speciale’ feestdagen zoals ‘De dag van de ambtenaar’, ‘De dag van de producent’. ‘De dag van de consument’.

Mary vertelde me eens dat als zij in reïncarnatie geloofd, zij ‘terug komt’ als een joodse, islamitische katholiek.   Als ze dan in Brazilië gaat wonen hoeft ze af en toe een dag te werken.
Overigens: de staking van het bankpersoneel is over. Alleen is nu de ATM in Jacumã weer stuk en moesten we weer naar João Pessoa om geld op te nemen.

dinsdag 1 november 2011

Perikelen

Personeel:
Het is helaas niet altijd rozengeur en maneschijn.  Toen duidelijk werd dat het vorige ‘koppel’ (Janaina en Adeilton) het werkverband wilden beëindigen, had Ari voor opvolgers gezorgd. Tussen haakjes: een ‘probleem’ voor hem was was dat hij geen minuutvan zijn dochter gescheiden wilde zijn … nu werkt hij in João Pessoa (en dan echt de hele dag) en ziet haar één keer in de 14 dagen.

Enfin nu Maceo (33 jaar) en zijn vrouw Valmeida (23jaar).  Een heel verschil. Zij, heel timide en durft je nauwelijks aan te kijken, hij, lui en vooral afwezig, terwijl dat eigenlijk de belangrijkste taak is.
Want heel veel ‘werk’ is er eigenlijk niet: het huis schoon houden, de was doen, de tuin op orde houden en het zwembad. Valmeida verzorgt het ontbijten de lunch en doet de afwas, het avondeten doen we zelf. Bij elkaar,dagelijks, voor ieder ongeveer 2 a 3 uur per dag.

Helaas werden de verwachtingen niet bewaarheid. Maceo reed in de eerste week ondanks een strikt verbod, na de auto gewassen te hebben, toch de auto de garage in ... veel te hard en ontwrichte het muurtje .... Daarna nog wat incidenten en problemen in hun relatie. Afgelopen week barste de bom: slaande ruzie tussen beiden en hij schelden naar ons.
Hij is naar zijn (pleeg)ouders in João Pessoa en zij naar haar zuster hier in Jacumã en komt alleen overdag werken ....

Over 3 weken gaan we met vijn vieren (Ari, Mary, Gerda en ik) een maand naar Namibië, Botswana en Zuid-Afrika ... dus moeten we een oplossing zien te vinden voor het verzorgen van de honden .... http://www.namibieonline.nl/4x4-namibie-botswana-zuid-afrika.htm
Computer:
Mijn ‘grote’ Asus gaf aan geen ‘boutable disk’ meer te vinden. Ik kon hem nog wel in de ‘Safe Mode’ opstarten, maar dan deden een aantal funties het niet. Na veel vergeefse pogingen om met de ‘recovery  schijfjes’ de fabrieksconfiguratie terug te zetten, vroeg de computer vanmorgen plotseling om schijf 2 ...... daarna is hij eindeloos bezig geweest ... en zo waar: het werkt weer. Maar voor hoe lang?

Bureastoel:
De luchtveer van mijn bureastoel werkt niet meer ... dus ik zit bijna op de grond
Gelukkig zijn de honden nog steeds de hele dag door een grote bron van vermaak. Of ze liggen als de Griekse flokatie plat op de vloer, of te rennen achter elkaar aan rondjes in en om het huis ..... en nog steeds bijten op het 'piepspeelgoed'

zaterdag 22 oktober 2011

Terug

Weer terug in Jacumã. Het was een leuk congres met voor mij 2 spreekbeurten: een maal 20 en een maal 40 minuten. Ze zijn te downloaden op http://albertkb.nl/publications.html. Leuke reacties en met veel dames op de foto.  Meer foto’s komen later op http://picasaweb.google.nl/albertkb

Vrijdag pas om 18:30 naar João Pessoa, dus tijd voor museumbezoek. Eerst naar de ‘Pinacoteca Do Estado. http://www.pinacoteca.org.br/pinacoteca/#!prettyPhoto/0/ Prachtig gebouw: kale steen, schitterende, hele sobere architectuur. Een mooie collectie op een prachtige manier tentoongesteld.


Daarna de straat overteken naar het ‘Musea da Lingua Portuguesa’ www.museulinguaportuguesa.org.br in het stationsgebouw.  Ook heel interessant. Zie http://www.youtube.com/watch?feature=fvwp&NR=1&v=Kjd0_vIE6PY

Het was heerlijk om niet via Recife te hoeven reizen. Na aankomst in Joã Pessoa waren we in 3 kwartier thuis … in plaats van de 2 uur en een kwartier vanaf Recife.

maandag 17 oktober 2011

Naar São Paulo

Vandaag weer naar São Paulo met de TAM (3,5 uur vliegen) voor een congres II Fórum Internacional de Biblioteconomia Escolar V Seminário Biblioteca Escolar: A Prática em Evidência. http://www.acquaviva.com.br/sisconev/index.asp?Codigo=34,5 Deze keer vertrekken we van het vliegveld van Jão Pessoa. Dat is maar 37 km van huis, terwijl Recife 110 km is, maar daar doen we ruim 2 uur over. Vorig jaar zou Arke Fly per 1 april een wekelijkse dienst van Schiphol hier naar toe beginnen, dat werd uitgesteld tot 1 juli en daarna is er niets meer van vernomen. Het schijnt dat ze afhandeling op de grond niet georganiseerd konden krijgen.

Neto & Neta zijn nog steeds dol op het speelgoed dat Mary voor hen meebracht. Ze piepen als ze er in bijten ... en dat is dus heel leuk! Alleen of met zijn tweeën tegelijkertijd. En als je het alleen wilt hebben dan spring je gewoon boven op de ander, neemt het af en dan krijg je een holpartij door tuin en huis.

vrijdag 14 oktober 2011

Ovos de Anu


Palmen zijn misschien niet de beste plek om je vogelnest te plaatsen. In ieder geval vonden we vanmorgen in de palmentuin 5 eieren van een Anu/Anum. Ze hebben een hele lange staart, vliegen meestal in groepjes en kunnen enorm krijsen.

donderdag 13 oktober 2011

Em greve


Em Greve - Staking. Het bankpersoneel staakt alweer twee weken. Vorig jaar duurde het meer dan 4 weken voordat daar een ende aan kwam. Je kunt wel geld opnemen bij de machines en hier kun je ook op deze manier betalingen doen. Je kunt ook een overzicht laten printen van je saldo en betalingen. Dat levert situaties op dat degene die voor jou in de rij staat eerst inlogt (vrij ingewikkelde codes) vervolgens zijn/haar overzicht laat afdrukken, dit bestudeert, vervolgens opnieuw inlogt om geld op te nemen of een betaling te doen. Alle twee kan ook. Als dan ook ieder scherm terdege bestudeerd wordt, kan het even duren voordat je zelf aan de beurt bent. Dat is lastig als je zo ongeduldig bent als ik en een enorme hekel hebt aan het in de rij staan.

Er is iets veranderd aan de weergave van de blog. Ik zie bij het bericht over ‘meer varia’ alleen een foto van het vliegtuig. Als je daarop klikt zie je de andere foto’s. Ik zal proberen het weer terug te zetten naar de oude situatie, maar zie voorlopig nog niet hoe ik dat kan doen. Heeft iemand een tip?

woensdag 12 oktober 2011

Meer varia

We zijn weer terug in Jacumã. Het congres was succesvol. En een goed ‘format’: 337 deelnemers, 4 sessies van 3 uur met elk een inleider, 3 sprekers (elk 40 minuten) en vervolgens een discussie, vragen en antwoorden. Dus geen gehol van de ene parallel sessie naar de andere, om er achter te komen dat je deze eigenlijk niet had willen bijwonen. De 12 gastsprekers (waaronder ikzelf dus) werden  op heerlijke lunches en diners getrakteerd in elke keer een ander restaurant.
Het verkeer in São Paulo is waanzinnig ... geen wonder in een aglomeratie van meer dan 18 miljoen mensen

Nu werken aan de presentatie voor het congres de volgende week, weer in São Paulo. Lastig, want ik heb maar 20 minuten. http://www.acquaviva.com.br/sisconev/index.asp?Codigo=34,5 

Vandaag is het in Brazilië Dia da Crianças’ Dit is een officiële VN dag, die in de rest van de wereld overigens op 20 november wordt ‘gevierd’.

Vaderdag, Moederdag, Mama wanneer is het ‘kinderdag’? vroeg ik mijn moeder ooit. ‘Het is elke dag kinderdag’, was het afdoende antwoord van mijn moeder.

Het is trouwens dubbel feest hier want het is ook 12 oktober:  Heilige Vrouwe Aparecida La Fiesta de Nossa Senhora Aparecida. De Zwarte Maria. Patroonheilige van Brazilië.


dinsdag 4 oktober 2011

Drukke dagen

Het moet niet gekker worden: drukke dagen. Eerst gisteren Mary naar het vliegveld in Recife gebracht. De week was voorbijgevlogen. Op de heenweg stond er in de tegenovergestelde richting een enorme file. Dus gaan we terug via de stad …. dacht ik ….Was niet zo’n goed idee. Stapvoets rijden, rood stoplicht, eindeloze hoeveelheden stoplichten, en allemaal rood. We hebben er nu een uur langer over gedaan om thuis te komen. In plaats van 2 uur dus nu 3 uur.

Vandaag moet ik mijn presentatie voor het congres eind deze week in Sao Paulo inleveren. http://200.144.189.88/30anos/ en programma op http://200.144.189.88/30anos/?p=261
Omdat het simultaan vertaalt wordt, willen ze van tevoren de tekst hebben. Dat heb ik al jaren niet meer gedaan. Ik improviseer altijd rond een PowerPointpresentatie, waar ik tot het laatste moment aan blijf sleutelen. Nu moest ik alles allemaal uitschrijven en bovendien me dan straks aan die tekst houden.

Er is me gevraagd nog een paar dagen te blijven zodat we wat ontmoetingen over Informatievaardigheden kunnen hebben.
Vandaag kwam ook het verzoek binnen over de tekst voor de conferentie later deze maand, ook in Sao Paulo http://www.acquaviva.com.br/sisconev/index.asp?Codigo=34,5  Dat moet maar heel even wachten.

Geen plaatje vandaag. De map waar ik ze naartoe had gekopieerd is leeg .........

zondag 2 oktober 2011

Al weer

Al weer jarig. En veel leuke en lekkere cadeaus ... uit Nederland meegebracht door Mary.

dinsdag 27 september 2011

Mary op bezoek


Gistermiddag (maandag 26 september 2011) Mary opgehaald van het vliegveld van Recife. Dat ligt aan de zuidkant van de stad en betekent dat als je bij de 'aglomeratie' komt nog zo'n 27 km door min of meer bebouwde kom moet rijden: ongeveer 45 minuten. Ze komt een weekje kijken naar Neto en Neta. Vooral de 'dames' konden het meteen heel goed met elkaar vinden. Vanwege mijn 'boodschappenlijstje' (boek van Nine eerder genoemd, boek van Ernst, Het roze bloed, ISBN 978-90-484-2003-2 tuinsproeier, mayonaise, post, enz) had ze twee koffers bij zich. Bij de paspoortcontrole was er maar één ‘loket’ open voor buitenlanders. Pas nadat alle Brazilianen de controle waren gepasseerd, werden de andere ‘loketten’ ook opengesteld ….. dus het duurde bijna anderhalf uur voordat we elkaar konden begroeten. Het was de eerste keer dat ze bij daglicht aankwam en dus wat meer van de omgeving tussen Recife en Jacumã kon zien.


woensdag 21 september 2011

Bezoek


Het al een paar keer eerder aangekondigde ‘bezoek’ uit Vista Serrana kwam vannacht aan. Het is ca. 6 uur rijden van Vista Serrana naar Jacumã. Vier volwassenen en 2 kinderen. Dus niet zo’n huis vol als de vorige keer. Maar toch alle bedden en hangmatten in gebruik. En niet te geloven wat er aan eten verorberd kan worden.

dinsdag 20 september 2011

Prinsjesdag 2011

Leuke foto's op http://www.nrc.nl/inbeeld/2011/09/20/prinsjesdag-2011-de-hoedjes-de-koets-en-de-troonrede/
Ik vraag me dan soms af wat ze doet als ze 'thuis' komt: hoed af schoenen uit ect...

half dagje Jacumã

Vandaag toch een beetje een bijzondere dag, want ik ging eerst naar de kapper. Die is gehuisvest in een minimale omgeving (een alleen staand hutje) hij is een enorme ‘kletser’. Hij praat aan één stuk door, beantwoordt telefoontjes en gaat intussen door met knippen. Het is ook onduidelijk wie van de aanwezigen klanten zijn die op hun beurt wachten of er ‘zo maar ‘zijn om bij te praten.  Mijn model ‘van boven kort, van opzij wat langer’ is een vreemd model hier (allemaal hoog opgeschoren koppies) , maar hij heeft zich ermee verzoend. En het is nooit zoals ik het eigenlijk zou willen hebben. Maar ijdelheid is ijdelheid ….. en wie ziet het hier?

Toen naar het postkantoor, waar zoals bijna gewoonlijk geen post was, maar wel een allervriendelijkste ‘ambtenaar’ , haar collega is een kreng.

Vervolgens naar de viswinkel. We eten veel  vis, gebakken, gerookt en op de BBQ. Ze zijn hier gewend om de vis in moten te zagen, terwijl ik het juist in zijn geheel wil. Intussen weten we dat van elkaar. Maar het blijft een beetje vreemd voor ze.

Daarna naar ‘Regiane’, de in omvang grootste ‘supermarcado’. Het ‘speciale’ aanbod is altijd weer verrassend. In elk geval veel fruit.

Op de terugweg bij de apotheek een zalf voor de spierblessure van Ari gehaald. Eigenlijk zouden ze  voetballen moeten verbieden, maar wat doe je dan al die mensen …. En de belachelijke bedragen die ermee gemoeid zijn.

En dan is het weer tijd voor de lunch (almoço) die vandaag niet door Valmeida wordt verzorgt, want het is haar verjaardag…. Dus een vrije dag.




maandag 19 september 2011

Varia

Ik las dat in Nederland het de ‘natste’ periode sinds 1906 is geweest. Hier kunnen we over veel regen meepraten. Juni is de 'natste' maand, maar het begon al in mei en in september was het nog niet over. Vooral in de grote steden in het zuiden is er geen rekening gehouden met het opnemingsvermogen van de grond. Dus een grote bui en ‘half‘ São Paulo staat weer onder water. Maar tja, een stad met 18 miljoen inwoners ….. hoe regel je dat.

Ik was nauwelijks begonnen om te schrijven dat het ‘voorjaar’ (hier de droge periode) nu echt aan het doordringen was: strakke blauwe hemel, toen aan de horizon wat grijs zichtbaar werd. En 10 minuten later er een enorme storm losbarstte, even later gevolgd door een enorme hoosbui. Dat herhaalde zich een uur later … en daarna weer prachtig weer.

Prachtig weer betekent ook veel water naar de ‘tuin’. Je ziet het gras verdrogen/verbranden terwijl je erbij staat.

Verder las ik dat ik, vanuit een financieel oogpunt gezien, misschien beter geen academische carrière had moeten volgen, maar directeur van een of ander ‘orgaan’ had moeten worden. ‘Albayrak verdient nu 273.000 euro. De raad gaat in overleg met Leers verder uitzoeken wat er aan de hand is bij COA.’.
Ik las in een ander verband dat het NIBUD becijferde dat een traditioneel kostwinnergezin met drie (?) kinderen een brutojaarinkomen heeft van 40.000 euro. Werkte ze meer dan 6 maal zo veel? 

ONBEGRIJPELIJK.

vrijdag 16 september 2011

Optocht



Op de Dia da Inpendencia (7 september) worden er optochten gehouden met muziekkorpsen. Conde bestaat uit vele delen, waarvan Jacumã er een is. Vandaag waren wij aan de beurt voor de optocht. Wel grappig zo'n spreiding. Het houdt de gedachten aan het belang van onafhankelijkheid wat langer vast.

Ari heeft van de optocht een filmpje gemaakt. De jusite versie is nu te e zien op YouTube http://youtu.be/CYhX8XfT7u8. Het opent alleen in een nieuw verster. Je moet dan met 'Terug' toets weer naar mijn blog.
Het was de eerste keer dat ik een filmpje oplade naar YouTube. Toen bleek dat de film halverwege bijft steken, heb ik een nieuwe gemaakt. Maar toen weer uitvissen of, en hoe je een filmpje weer kunt verwijderen. Allemaal gelukt .... en zo blijf je bezig.

maandag 12 september 2011

Tambaba

Tambaba is het enige naturistenstrand in net noordoosten van Brazilië http://www.tambabatur.com.br/ Tambaba ligt 15 kilometer ten zuiden van Jacumã. We gaan daar af en toe heen. Het is lekker om probleemloos in je nakie langs het strand te kunnen wandelen. In het begin mocht je het strand alleen op indien er een vrouw in het gezelschap was. We zijn toen lid geworden van de Nederlandse Naturisten Federatie http://www.nfn.nl/  ….. en toen we een lidmaatschapskaart hadden, is er nooit meer naar gevraagd. De toegangsregels zijn kennelijk versoepeld, maar het is niet duidelijk of je er als ‘loslopend’ persoon ook op mag. ‘Normaal’ gesproken is het er bijna altijd uitgestorven, zelfs in het weekend. Dat maakt het ook extra aantrekkelijk. Dit weekend was er het  4e Tambaba Open Surf de Naturista http://www.brasilnaturista.com/ … en een heleboel mensen in de weer. Ook heel leuk.

zondag 11 september 2011

Nine

Nine Pankras, mijn achternicht (dochter van de dochter van de jongste zuster van mijn vader) heeft een boek geschreven over hoe zij haar anorexia overwon: ‘Hoe ik mijzelf halveerde en de anorexia weer te boven kwam’. Van 88 naar 44 kilo’s.

Tot dusver een leuk radio-interview, gefilmd (http://kassa.vara.nl/radio/afspeelpagina/fragment/nine-schreef-het-boek-hoe-ik-mezelf-halveerde-over-haar-anorexia/speel/1/ ) en een artikel in Trouw (http://www.trouw.nl/tr/nl/4516/Gezondheid/article/detail/2894584/2011/09/07/Alles-goed-en-toch-anorexia.dhtml ).

Waar ik mij in herkende, was de opmerking: 'Je neemt je iets voor, en je doet het ook'. Maar het is nog beter te herkennen wanneer je daar niet mee door moet gaan. Gelukkig heeft zij dat op tijd gedaan.

donderdag 8 september 2011

Honden

Vandaag mijn printer weer opgehaald in João Pesoa en vliegtickets bevestigd voor twee conferenties in São Paulo, waar ik ben gevraagd een verhaal te houden in oktober. Het blijkt dat er ook nog een verzoek is van UNESCO voor deelname aan een conferentie midden november in Ghana……
We proberen zoveel mogelijk de ritten naar Jão Pessoa te beperken en dus alle 'boodschappen' te kombineren. Dat leidt er wel toe dat je door het 'merkwaardige' stratenplan de stad meerdere keren moet doorkruisen.

De honden zijn een voortdurende bron van plezier. Ze slapen in mijn douche (die is heel royaal, maar ik gebruik hem nooit als zodanig) en vinden dat half zes ’s morgens wel heel laat is om op te staan. Dus de dagen duren wat langer.

woensdag 7 september 2011

Reisperikelen

Voor de jaarlijkse IASL conferentie (www.iasl-online.org) was ik van 6-10 augustus in Kingston, Jamaica en van 10-19 augustus voor IFLA (www.ifla.org) In San Juan, Puerto Rico. Daarvoor moest ik telkens via Miami (USA) reizen.

De 'Wet van Murphy' was weer eens actief tijdens mijn reis van Kingston naar San Juan via Miami. Aangekomen in Miami stond de hal voor de paspoortcontrole compleet vol, zodat er rijen in de gangen stonden. Na 1,5 uur en een half uur voor boarding time stonden er nog zo’n 25 mensen voor me. Dus maar brutaal naar voren en vragen of ik voor mocht gaan. Mocht niet van de heren, maar wel van de vrouw in het gezelschap. Vervolgens werd de ambtenaar afgelost en zijn opvolger kon niet inloggen op de computer ….. na 10 minuten gevraagd of ik in de rij naast me mocht voordringen. Meneer had aarzelingen, van mevrouw mocht het. De procedure ging gelukkig heel snel. Hollen en je koffer vinden. Tegen die tijd zijn dat natuurlijk grote stapels bagage. Dan hollen naar het afgiftepunt en dan hoor je dat de vlucht gecanceld is en moet je naar de ‘rebooking office’. Daar stond op het oog een rij van zo’n honderd meter, waarin heel weinig schot zat. Na verloop eens om de hoek kijken om te kunnen zien hoe lang het nog zou duren als je die hoek om was …… nog eens een veel langere slingerrij … Enfin na drie uur was ik aan de beurt. Het laatste halfuur heb ik zittend op mijn bagagekarretje doorgebracht: ik kon niet meer op mijn benen staan. Er werd me een vlucht voor de volgende dag gegeven om 07:20 en een boeking voor een hotel, wat ik zelf moest betalen.  Er zou een shuttle bus zijn en dan 20 minuten naar het hotel. Na een half uur had ik veel shuttle bussen al voor de zoveelste keer voorbij zien komen, maar niet die naar mijn hotel. Dat terwijl ik voor de ingang van een hotel stond te wachten. Dus me omgekeerd en ingeboekt in het hotel. De volgende ochtend was ik na het opstaan binnen een half uur gewassen (niet geschoren, want dat zat in mijn koffer) door alle controles heen…. Dus een goede beslissing. Maar Murphy was nog niet helemaal met me klaar, want in San Juan was mijn koffer er niet. Ik had die dag op een offsite meeting van Unesco en IFLA moeten zijn, maar kon gelukkig het middagdeel dat ik moest coördineren nog meemaken.  ’s Avonds in het hotel bleek mijn koffer er ook te zijn en we waren blij elkaar weer te zien.

Onafhankelijkheidsdag

Vandaag 7 september nationale feestdag: 'Dia da Independencia'

Visum

Als buitenlander mag je per jaar 180 dagen (2 x 90 dagen) zonder speciale vergunning in Brazilië verblijven. Wil je er langer verblijven dan heb je een ‘permanent via’ nodig. Er zijn ruwweg drie manieren om zo’n visum te krijgen: een bedrijf in Brazilië, getrouwd met een Braziliaan/Braziliaanse, een pensioenvisum.
Toen we hier de eerste keer naar toe gingen hebben we daarom een bedrijf opgericht ‘Prainvest’, dat ging niet allemaal heel simpel en snel, maar op basis daarvan hebben we een ‘permanent visa’ gekregen met de geruststelling dat het bedrijf niet actief hoefde te zijn, alleen belasting te betalen en dat na 5 jaar de ‘permanent visa’ zonder problemen zou weden verlengt. Helaas toen ik een paar weken voor de vervaldatum bij de “Police Federal’ kwam, kreeg ik te horen dat er een onderzoek zou worden ingesteld naar de activiteiten van Prainvest. Ik was zo naïef om meteen te zeggen dat zo’n onderzoek niet nodig was omdat Prainvest geen activiteiten had ontwikkeld. Toen restte de ambtenaar het besluit mijn visum in te trekken en te vertellen dat ik binnen 8 dagen het land uit moest en pas na eind oktober zou mogen terugkeren.
We kregen van de Police Federal het advies om een visum aan te vragen op basis van een ‘bestendige relatie’ en een papier (half A4) met de vereiste documenten: een contract en een gemeenschappelijke bankrekening. Dat hadden we binnen een dag voor elkaar. Bij de Police Federal bleek dat er nog een waslijst van documenten nodig was. Onder meer een verklaring van een Braziliaanse of Nederlandse rechter. Dat zat er niet zo in.
Gelukkig bleek dat ik wel meteen Brazilië weer zou binnen komen als ‘toerist’ niet waar was en ging ik naar Nederland om een visum op basis van ‘pensioen’ aan te vragen. Het verzamelen van de documenten (http://www.brazilianembassy.nl/english/cons_504.htm) ging aanvankelijk redelijk snel. Toen kwam er een kink in de kabel door de eis om een verklaring dat de bank in staat is legaal geld over te maken

F– Bank declaration stating that the amount received as a pension can be legally transferred to a bank in Brazil. Original document must be certified either by a Dutch Notary Public or by the Chamber of Commerce. Further translated into Portuguese and authenticated by a Dutch Notary Public and further by the Consulate-General.     

Mijn bank (ING) beantwoorde na 3 dagen mijn per e-mail gedane verzoek met de mededeling dat een bewijs van solvabiliteit zou worden opgesteld. Maar dat is niet waarom wordt gevraagd. Dus antwoorden en wachten…. Na 4 dagen maar eens opgebeld …. Dus doorverbonden en doorverbonden en ruggespraak doorverbonden  en ten slotte: ‘Zo’n verklaring kunnen we niet afgeven, maar gaat u naar uw bankkantoor, misschien kunnen zij iets doen’. Dat leek mij uiterst onwaarschijnlijk, maar je probeert alles. Alleraardigste mevrouw gaat dus bellen, wordt doorverbonden, ruggespraak weer doorverbonden enz. Tenslotte vertelde ze me dat ze zo’n verklaring niet kon geven, maar dat ze een klacht zou indienen. En dat heeft ze gedaan. Ik kreeg na verloop van tijd een e-mail dat mijn klacht in behandeling was en dat ze 10 dagen nodig hadden.
Inmiddels was mijn e-mail beantwoord met onder meer de volgende tekst:

Geachte heer Boekhorst,

De beantwoording van uw e-mail is vertraagd. Onze excuses hiervoor.

Een verklaring dat de ING maandelijks een bedrag over kan maken naar uw bank in Brazilië behoort helaas niet tot de mogelijkheden.

Het is mogelijk om vanuit uw Betaalrekening geld over te schrijven naar uw bank in Brazilië.
En daar ging het dus om ….. een en ander is vertaald en 2 dagen voordat ik terugging naar de notaris in Haarlem gebracht ter verificatie … zij maakt dan een kopie en tikt daar de tekst naast dat de kopie conform het origineel is.  Onzinnige verklaring volgens mij ….. maar tja.
’s Morgens de documenten opgehaald in Haarlem en door naar het consulaat in Rotterdam. Daar leek het alsof ik de eerste was die ooit zo’n aanvraag had gedaan. Van ieder document waren er dus vier exemplaren: Het origineel, de Portugese vertaling en  de beide ‘geverifieerde’. Die werden dus constant door elkaar gehusseld enweer op volgorde gelegd. Uiteindelijk lukte het met behulp van drie ambtenaren het verzoek geaccepteerd te krijgen. Alleen moesten alle documenten nog wel ‘gelegaliseerd’ worden … maar dat kon op het consulaat gedaan worden. En ik kon weer naar Brazilië. Bij de paspoortcontrole leverde het wat problemen op om dat ik in het computersysteem nog steeds geregistreerd stond met een permanent visa.

Inmiddels had ik per post een brief van de ING met de volgende tekst ontvangen:
We state that A.K. Boekhorst holds an account with ING. This customer has been a Current Account holder since 09-10-2008 and has used the account properly.
Dus nog steeds niet waarom ik gevraagd heb en ik heb een rekening sinds 50 jaar bij de diverse voorgangers van de ING. Misschien is het iets voor Youp van 't Hek
Enfin een heel verhaal dus en nu maar afwachten. Het duurt drie maanden voordat er een beslissing is.

maandag 29 augustus 2011

IFLA

Ik ben sinds 2009 'affiliate member' van IFLA en actief in de IFLA Information Literacy Section en de School Library and Resources Section.

Reizen

Ik reis nog heel veel .... Hieronder het lijstje voor zover ik het me herinner .... van mei 2010 - mei 2011 had ik bij het frequent flyers programma van de TAP (Victoria) meer dan 70.000 Status Miles ....

2010
18 – 19 februari: Stellenbosch Symposium / IFLA Presidential Meeting 2010, Stellenbosch, Zuid-Afrika
14 – 21 maart: Skiën in Avoraz, Frankrijk
29 – 31 maart: LILAC 2010, Limerick, Ierland
10 – 18 juli: International Information Literacy Contest, Wuhan University, China
10-15 augustus: IFLA Göteborg, Zweden
22-24 september:  2nd International Symposium on Information Management in a changing World, Hecepette University, Ankara
27 september – 1 oktober: IASL / SLAQ/  joint conference, Brisbane, Australië
13 – 21 november: Boottocht op de Amazone

2011
5 – 12 maart: Skiën in Avoraz, Frankrijk
24 januari - 7 februari: Zeilen in het Cariabisch gebied
21 – 22 juni: Panels ‘School Libraries in Africa’. Equal Education Johannesburg en Kaappstad
26 – 27 mei: Workshops Information Literacy in the curriculum, QQML2011, Athene
5 – 10 augustus: IASL, Kingston, Jamaica
11 augustus: Off-site meeting UNESCO - IFLA 'MIL recommendation'
13 – 19 augustus: IFLA, San Juan, Puerto Rico 

Meestal gaat Ari mee. Dit jaar niet naar IASL, IFLA en Zuid-Afrika 




Neta & Neto

De nieuwste bewoners zijn Neta & Neto. Uitspreken als Nèta (als in kennen) en Nèto (de O aan het eind wordt uitgesproken als U) geboren op 9 juli jl. De namen zijn een vergissing van mij. Ik was van plan ze Prèta en Prèto te noemen (zwart in de vrouwelijke en mannelijke vorm), maar ik gaf op dat ze Neta & Neto zouden heten: respectievelijk kleindochter en kleinzoon. Enfin ook leuk. Het ook Tibetanen net als Dimmy en Dansky, maar een ander ras Shih Tzu (Shih Tzu. Voorlopig zijn mijn tenen nog het leukste speelgoed.