Communicatie

Lang geleden was de grootste angst van mijn moeder dat wij (Mary en ik) zouden emigreren. In die tijd, jaren vijftig, betekende dat over het algemeen ‘elkaar nooit meer zien’. Ooit http://nl.wikipedia.org/wiki/Sterren_Stralen_Overal gezien? Een fantastische scene waarin opgemeten wordt of het dressoir in de woning van de vertrekkenden past. Later gingen mijn ouders zelf met het vliegtuig op vakantie naar o.a. Curaçao …en zelfs in een onderzeeër ...

Nu vliegen we ons ‘suf’ ( maandag even op en naar naar Accra) en hebben via internet 24/7 de mogelijkheid met elkaar te communiceren. Met daarbij ook de verwachting dat er snel wordt gereageerd op je berichten. En een overvloed van berichten op de ‘social’ en ‘professional’ wedsites zoals Linkedin, Facebook enz. Een collega van mij stuurt minimaal 6 berichten per dag in 2 versies … dus dan is je scherm weer vol. En dan weet ik dat hij uit het raam heeft gekeken van zijn hotel cq bezig is aan het schrijven van een rapport. Dus absoluut oninteressant en een verspilling van energie.

Mijn ‘grote’ notebook heeft zichzelf, na drie crashes, in een ‘loop’ gezet waarin hij alleen maar probeert de fabriekssituatie weer te herstellen. Dat schiet dus niet op.

Dus nu verder via mijn ‘netbook’ … dat, met een veel kleiner geheugen gecombineerd met de niet al te grote internetsnelheid, af en toe tot handenwringen leidt. Ik probeer soms via diverse mogelijkheden tv-uitzendingen te zien. Maar dat betekent meestal 10 seconden downloaden 2 seconden beeld en geluid en weer 10 seconden enz …. Dus dan stop ik er maar weer mee.

Ook Skype weer geïnstalleerd en vandaag met Mary en Tineke gebeld. Dat gaat heel goed en het is leuk af en toe die vertrouwde stem te horen. Maar ik ben altijd een ‘slechte’ telefoneerder’ geweest. Zo kort mogelijk en nadat ik ‘opgehangen’ had bedacht ik altijd  …. Oh ja dat nog ….. Vandaar dat ik zo in mijn nopjes ben met e-mail en chat.

Ari gaat daar iets anders mee om. Per dag praat hij minimaal een uur met moeder, broer enz.

Nog steeds geen bericht van het Braziliaans consulaat over mijn visumaanvraag. Het knaagt toch behoorlijk.

Morgen komt er een nieuw 'koppel' om het huishouden te reguleren. Ik moest er in het begin hier heel erg aan wennen dat er 'personeel' rond liep. De periodes van hun vakanties waren ook heel plezierig, maar na 2 weken vind ik het schoonmaken van het huis enz wel weer voldoende .....