Oud nieuws
Juli is alweer zijn laatste week ingegaan
en ik ben ergens in mei blijven steken. Ik heb dus niet verteld dat toen we de
vrijdag voor Moederdag om 9 uur op het punt stonden naar Vista Serrana te gaan
de elektriciteit uitviel. Omdat de auto geparkeerd stond voor de garagedeur die
niet met de hand kan worden geopend en pogingen om de auto voor de andere deur
te manoeuvreren, mislukte, moesten we wachten totdat om 2 uur ’s
middags de toelevering weer was hersteld.
Omdat juni de maand is met statistisch
gezien de meeste neerslag (381.5 mm tegenover december: 37.4 mm) besloten we de
regen te ontlopen en de verjaardag van Ari in Amsterdam te vieren en aanwezig
te zijn op de jaarlijkse DaVinci Zomerborrel op 21 juni.
Na de verjaardag van Ari zijn we langs de
Belgische kust en Normandië tot aan St Malo gekomen. Omdat het onzin was de
tent uit Brazilië heen en weer te vervoeren hadden we een nieuwe besteld. Die
dingen kosten bijna niets meer. Deze was alleen iets kleiner dan de al kleine
tent die we hebben, maar het luchtbed paste er precies in. Alleen het weer ….
Ik hoef jullie niets te vertellen. Koud en regenachtig. Zo’n 45 jaar geleden
waren we met Ton (en toen) Trees) in december op de Mont Saint Michel geweest.
We waren de enigen die er toen overnachtten en er liepen overdag nog een paar
losse toeristen rond. Nu is er op de kust een satelliet gebouwd met hotels,
camping, supermarkt enz. en een busstation voor de ‘navette’, want je mag er
niet meer met de auto naar toe. Wel lopend (40 minuten). Er wordt nu de laatste
hand gelegd aan een geheel nieuwe toegangsweg die op palen staat. Op de Mont
Saint Michel zelf is nauwelijks iets veranderd, misschien wat meer winkels en
een overvloed aan toeristen. Het was werkelijk filelopen.
Terug in Nederland was de Zomerborrel weer een succes met oude en
nieuwe gezichten.
24 juni een dagje Giethoorn naar vrienden
van Mary (Ina & Steven). Daaraan vooraf weer Haanstra’s ‘Fanfare’ bekeken.
Het viel ons op dat de rol van Albert Mol in de film veel kleiner is dan dat we
ons dat herinnerde. We boften met het weer, zonnig en geen regen.
Na eeuwen weer eens een middag. Het is een
mooi park geworden, maar veel dieren zitten toch wel opgesloten in kleine
ruimtes. De volgende keer toch maar weer naar zuidelijk Afrika.
Vervolgens een middagje Pampus met Mary en
Gerda. Mary had weer eens een prijs gewonnen. Pampus
Vervolgens nog een paar dagen naar
Luxemburg, Camping
Reenert die del uitmaakt van een veel grotere ‘textielcamping’
Fuussekaul in Heiderscheid. Vandaar een dagtripje naar de hoofdstad en een
dagje luieren voor de caravan. Het was maar goed dat we die gehuurd hadden want
het was koud en regende af en toe.
4 juli weer naar Brazilië, zoals
gebruikelijk via Lissabon. We hadden voor de ‘lange stop’ gekozen, zodat we na
wat sightseeing konden lunchen met collega Maria-José Vitorino.
In Jacumã werd het weer duidelijk werd dat
je hebt leugentjes, leugens en statistiek. Zo goed als iedere dag regen en erg
veel muggen. Ik had een grote voorraad Deet meegenomen, maar daar trokken ze
zich niet veel van aan. Gelukkig was er ook een voorraad zalf voor na de beet
meegenomen. Gisteren 23 juli was het de eerste ‘stralende’ dag. Nu maar hopen
dat het zo blijft.
En misschien het belangrijkste nieuws:
Neta is in verwachting! Ze begint al behoorlijk dik te worden, maar loopt nog
rustig te hollen, hoewel geen rondjes door en om het huis achter Neto aan) en
springt nog overal bovenop. Ze hebben allebei een nieuwe hobby: op tafels
liggen. Zal wel te maken hebben met een beter uitzicht.
Ari heeft op zijn Facebook pagina foto’s
geplaatst van de op de verschillende trips:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten