dinsdag 20 maart 2012

en verder



Vanmorgen eerst naar de Makro om schoonmaakartikelen te halen … want er wordt heel veel schoongemaakt in huis. Toen naar de Policia Federal ….. en ik bleek over alle vereiste papieren te beschikken. Ter plaatse moest door de ambtenaar wel weer met de hand een nieuw formulier ingevuld worden met dezelfde gegevens die voor hem lagen en ook via het computersysteem te zien zijn. Eindeloos bladeren in mijn nieuwe, bijna lege paspoort. Het was een aardige man met gevoel voor humor, kom je in die functies niet vaak tegen. Ik kon zo ongeveer zien wat hij moest invullen en zag dat het invullen van de naam van mijn vader problemen opleverde …. Zeker vijf minuten alle papieren en vooral mijn paspoort nog een keer doorbladeren, totdat de vraag kwam of mijn vader dezelfde naam had als ik ….. Toen ik dat beaamde en zei dat dat gewoon gemakkelijk was, moest hij hartelijk lachen. Overigens ook de naam van mijn moeder moest opgegeven worden. Toen 2 verdiepingen hoger werden weer afdrukken van alle vingers gemaakt, deze keer elektronisch. Alles bij elkaar toch bijna een uur bezig geweest, maar ik heb een stempel in mijn paspoort ‘permanente’ en een strook papier (zie foto) als voorlopige ‘kaart’. Over 4 maanden moet ik de definitieve kaart ophalen. Toen ik hem vertelde dat dit de vorige keer 2 jaar geduurd heeft, moest hij weer hartelijk lachen. Of en hoe er gecontroleerd gaat worden of er inderdaad iedere maand 2000 US$ wordt overgemaakt, is me volstrekt onduidelijk. Iets van latere zorg.
Toen naar de DETRAN die zorgt voor de papieren voor het wegverkeer. Je wegenbelasting hier is gekoppeld aan je identiteitspapieren van je auto. Eens per jaar krijg je een aanslag. Die kun je op drie manieren betalen: in één keer voor een bepaalde datum, in porties, en in één keer. Die korting als je vóór die datum betaald is niet gering. Voor mijn Ford Eco Sport is het kortingsbedrag R$ 650 het volledige bedrag R$ 950. Het vervelende is alleen dat je de brief met de betalingsopdracht pas twee weken na de datum waarop je het lage bedrag kon betalen ontvangt. Dus eens nadenken of dat volgend jaar anders kan. Als je dan betaald hebt moet je dus naar de DETRAN …. Altijd barstens vol. Ondanks mijn ‘preferência’ duurde het weer uren ….. en het loket waar ik mijn nieuwe papier zou krijgen bleef leeg …… Toen had ik weer genoeg van de bureaucratie …. Dus naar huis en het zwembad in.
Dan de poezen. Eergisteren waren ze plotseling verdwenen uit het hondenhuis …. ‘Jeugd vliegt uit’. Ze bivakkeren nu op de stoep vóór het huis en schijnen te slapen in de behuizing van de motor van de garagedeuren.  Voorlopig zetten we dus nu maar wat eten op de stoep.
  

donderdag 15 maart 2012

poezen

Het zijn er nog 4 .... De moeder heb ik al in geen dagen gezien. Het is heel lastig om ze tegelijkertijd op 1 foto te krijgen, maar hier is het gelukt. De brutaalste van het stel gingen de Palmentuin verkennen .....

dinsdag 13 maart 2012

oh ja ....

Oh ja, we waren ook nog even naar Tambaba

Alweer een week terug


Alweer een week terug en het lijkt of ik niet weg ben geweest. Vanwege het congres in Milaan heb ik de ‘foliões no Carnaval’ in Jacumã dit jaar gemist. Hier een rapportage op de tv ‘Jacumã: destino de muitos turistas e foliões no Carnaval’
En een enkele foto hiernaast.

Het huis en de tuin lagen er fantastisch bij, maar de honden hadden onder hun ‘bovenhaar’ ongelofelijk veel klitten. Na veel borstelen en knippen de beslissing genomen ze toch maar in hun ‘Petshop’ te laten kortwieken. Hier nog even een foto van de oude situatie.
Dus maandag om 8:00 uur de deur uit voor het wegbrengen van de honden en dan door naar de Policia Federal. Daar werd ik niet teleurgesteld. Er was inderdaad een ‘aanvullende lijst’ met te leveren documenten … Waaronder ‘gewaarmerkte kopieën’ van de pagina’s van mijn paspoort, 2 betalingen waarvoor je de ‘opdracht’ via internet oproept en vervolgens kan afdrukken, pasfoto’s. Omdat we de honden pas om 13:00 konden ophalen, hebben we geprobeerd een en ander in João Pessoa te realiseren …. En inderdaad het lukte allemaal. Over het betalen bij de bank vertel ik later nog wel een keer.
Dus terug naar de Policia Federal, waarvan ik vermoedde dat er een lunchpauze zou kunnen zijn. Maar het was eenvoudiger: open van 08:00 tot 11:00. Nergens te zien … niet verteld.
Neto & Neta zien er in hun nieuwe gedaante prachtig uit en het ‘onderhoud’ is veel eenvoudiger.
Venus en Jupiter waren vannacht het dichtst bij elkaar … helaas was het hier zwaar bewolkt, maar misschien kunnen we het vanavond alsnog zien. http://www.nrc.nl/nieuws/2012/03/12/venus-en-jupiter-kruipen-vanavond-naar-elkaar-toe/

Oh ja … de dochter van de dochter van de lapjeskat die hier ooit verbleef totdat ze het hier gezien had ….. maar wel  het ‘hondenhuis’ als kraamkliniek gebruikt, heeft weer een nest afgeleverd. Het is prachtig om te zien hoe die met elkaar spelen en ik kon natuurlijk de verleiding niet weerstaan om extra voeding te geven. Het duurt dan even en dan kunnen zij de verleiding niet weerstaan en komen dan toch gretig de bakjes legen.

dinsdag 6 maart 2012

zes weken weg

Door een combinatie van skiën in Avoriaz en het congres in Milaan http://emmile.wordpress.com/ ben ik zes weken weggeweest uit Jacumã.  Een beetje heel erg lang, dat maakten de honden me duidelijk toen ik gisteravond laat weer thuiskwam. Bij het boodschappen doen bij 'Regiane', de supermarkt, kreeg ik te horen dat ik wel heel wit was geworden .... Enfin, voorlopig geen reisplannen en gaan we verder met de ambtelijke molen voor mijn 'visa permanente'. In de tuin hebben sommige planten een wedstrijd met elkaar gehouden hoe hard ze wel niet konden groeien .... het ziet er prachtig uit. Het zand op het strand heeft weer hetzelfde niveau van de allereerste keer dat we hier kwamen .... je loopt nu 'gewoon' door. Nu maar afwachten voor hoe lang.